Her bir karakterde ; Ğezal, Ramazan, Roza, Hüseyin, Fate, Lale, Ayşe, Mehmet Emin, Osman, Cemil, Mustafa ağa, Leman, Hakan, Serpil, Ferdi, Hasan, ve diğerlerinde  '' Travmaların'' yarattığı sessizliğin sesi çığlıkları duymuştum  ve Kadınların kadınlara kösteği kadar desteğini insanların insan okarak birbirine desteğini ötekileştirmeden.. Bir olmayı, biz olmayı.. o satırlarda okumuştum.

Gözlerimden dökülen yaşlarla o sayfalara dahil olmak o annenin yakasına yapışmak hesap sormak, sen annemsin senin canın evladından kıymetli mi siper ol yavruna  demek; çünkü annesin yaa anne önce herşeyden önce anne, hayvanlar bile senden daha vicdanlı yavrularına kendilerini, deyil yavrularını düşünüyor koruyor o kız o erkek ayrımı yapmadan, ama önce  kadınsın ve töreden  tüm kadınlara yapılan eziyetlere karşı duracak ve bitmesine vesile olacak KADINSIN, nekadar '' soframızda yeri öküzümüzden sonra gelen Anadolu kadını cümlesi söylensede'' ben katılmam kadının hücü söz geçerliliği vardır, yönlendirmesi  ötesi erkekleri tetiştiren her kararda son sözde görünmeden etkili olandır..   Nerde sende annelik, kadınlık güç ve bencillik cehalet torbasında elinde.. Hep derim kadınlardır  çözüm, aslında sorunda kadınlarda neyazık ki..   Ğezalı çekip çıkarmak   isterdim kitaptan kızım aklını başına al  ailende görmediğin  sevgiyi, ilgiyi  tanıştığın ama TANIMADIĞIN birinde bulamazsın,  demek.  Ellerinde kimlerin kanı var daha kimbilir kararı verenlerin ve  o kararı verirken yoksullukla cebelleşirken nerdeydi aşiret diye sormak isterdim baba yarısı amcalara? Ailenden olana niye bu yoksulluğu, çaresizliği yaşattın? 20li yaşlarda kız çocuğu senin aşiretinin ailenin parçasıyken kendi kanından canından nasıl yargısız infaz ettin? Namus, şeref, haysiyet, onur çok özel kavramlardır bukadar ucuzlatmamalı, ayak altına alnamalı..

 Rozanın alnından öpmek o küçücük bedeninde kocaman yürek taşıyan yavrucuğuma sarılıp sarmalamak.. Hala umut var demek senin gibiler oldukça çocuk umut var hala.. .. Devlet korumasındasın, öksüz yeğeninle bir yerlerde inşallah mutlusundur korkusuzca , yaşadığın travmaların açtığı yaralar  iyileşiyordur..

 Ateş eden katil deyildiir sadece o silahı o ele verende katildir derim, o kararı verenlerin deyilde sadece öldürenin hapiste olması oda ayrı vicdanları parça parça eden, eminim hiç yaşanmamış normalmiş gibi hayatlarına devam ediyorlardır  o yavrucuk toprağın altındayken umutlarıyla, acılarıyla, yaşamamışlıklarıyla ..

. Bir flm ötesi sosyal proje Roza..İçimizdeler Rozalar ve tüm karakterler. Mekan, zaman, kişiler farklıda olsa yaşananlar ayni hala doğuda töre batıda başka bir isim altında .. Belki yada umarım  Rozaların mutlu, sevgi ile yaşaması için bir anahtar olur bu flm insanların vicdan kapılarında, ruhların iyileşmesi adına.. Emeği geçen hetkese teşekkürler bol gişesi olur inşallah